De berichten in de pers, dat iedereen vanaf 1 september, voor 11€ per sessie, recht op psychologische begeleiding heeft, hebben heel wat losgeweekt onder de psychotherapeuten en zeker ook binnen de ledengroep van het VVDO.
Het overleg tussen het Riziv, Volksgezondheid en ‘de sector’ blijkt zich beperkt te hebben tot een deel van de klinisch psychologen en orthopedagogen, wat niet hoeft te verbazen en in de lijn ligt met het beleid dat tot op heden werd gevoerd door diverse kabinetten.
Psychotherapeuten bestaan wettelijk niet en psychotherapie is iets wat je kan uitoefenen mits de juiste vooropleiding (Klinisch Psycholoog/Orthopedagoog) en een vierjarige opleiding verbonden aan een Universiteit. Een groep mensen (WUG-ers/niet-WUGers) zonder deze voorwaarden kunnen zich eventueel nog beroepen op een overgangsregeling maar daar stopt het dan ook.
De psychologische behandeling waarvan gewag wordt gemaakt, mag wettelijk aangeboden worden door Klinisch Psychologen en Orthopedagogen zonder verdere psychotherapeutische opleiding of ervaring. Voor zowel de ervaren en degelijk opgeleide psychotherapeuten als beginnende jonge collega’s die niet in aanmerking komen, geeft deze conventie toch een wrang gevoel.
Toetreden tot een systeem van de eerstelijnszorg binnen een gedetailleerd en beperkend protocol is dan wel een vereiste waar ook vele Klinisch Psychologen en Orthopedagogen vragen bij hebben. Maar dat laten we aan hun respectievelijke vertegenwoordigers over die mee aan de onderhandelingstafel zaten.
Het VVDO slaagde er in het verleden in om bij diverse mutualiteiten als beroepsvereniging erkend te worden en zo ook voor onze leden terugbetaling te bekomen voor het aanbieden van psychotherapeutische sessies.
Het Korzybski Instituut dat in Vlaanderen instaat voor de opleiding ‘Oplossingsgerichte cognitieve systeempsychotherapie’ is er met haar aansluiting bij Howest onder de ‘Associatie Universiteit Gent’ reeds enkele jaren geleden in geslaagd om de opleiding als een officiële postgraduaat te laten erkennen.
Met de gemeenschappelijke ervaring binnen onze VVDO bestuur hebben we al vele hervormingen en (r)evoluties in de medische, psychiatrische, hulpverlenings- en psychotherapeutische wereld meegemaakt. We hebben ze doorzwommen, overleefd en het Oplossingsgerichte Werken in Vlaanderen is blijven groeien.
Met een oplossingsgerichte blik kijken we dan ook naar de verklaringen van een beleid dat het psychische welbevinden van haar bevolking wil valideren met meer middelen voor de psychologische eerstelijnszorg. Oplossingsgerichte behandeling wordt trouwens expliciet benoemd binnen deze hulpvorm en we zijn er dan ook van overtuigd dat Oplossingsgericht getrainde professionals sterk kunnen bijdragen tot een goede kwaliteit van hulpverlening binnen deze eerstelijnszorg.
Terzelfdertijd heeft de geschiedenis ons geleerd dat er tussen verklaringen in de pers en de effectieve uitrol van een dergelijk project veel tijd en nog veel meer nuances zijn. De vraag naar degelijke zorg voor mensen op psychisch vlak, overstijgt al jaren het aanbod zoals de vele wachtlijsten spijtig genoeg aantonen.
Dit aangekondigde systeem heeft, zoals wij het nu lezen, aanzienlijke organisatorische, financiële en inhoudelijke valkuilen. De vrije keuze van de cliënt om er maar één te noemen. Voor sommige mensen zal het hopelijk een tegemoetkoming zijn aan hun noden en zal de lagere prijs drempelverlagend werken.
Voor steeds grotere delen van onze bevolking staat psychisch welbevinden echter meer een meer op een prioritaire plaats en smelt het taboe rond: ‘naar de therapeut’ gaan . Een effectieve oplossingsgerichte psychotherapeut waarbij mensen zich begrepen en gerespecteerd voelen, geholpen worden, zal voor een gemiddeld aantal jaarlijkse sessies, minder kosten dan menig jaarlijkse budgetten voor kappersbezoek, voedingssupplement-pakketten, tattoos of voetbalabonnementen en we zwijgen dan nog over een degelijke koersfiets.
Ook voor onze leden die niet in aanmerking komen, geweigerd worden of er resoluut voor kiezen om niet mee te stappen in deze conventie, blijven wij vele opportuniteiten en mogelijkheden zien om kwaliteitsvolle zorg te bieden en daar een eerlijke boterham mee te verdienen.
Als beroepsvereniging houden wij daarom de vinger aan de pols bij de ontwikkelingen die er zullen volgen. De reactie van de mutualiteiten op deze situatie staat op onze agenda, het opvolgen van de evoluties binnen de hoge gezondheidsraad ook en waar opportuun, zullen we samenwerken met andere beroepsverenigingen en organisaties. We blijven streven op diverse niveaus naar een correcte erkenning van de (Oplossingsgerichte) psychotherapie als een kwaliteitslabel voor goede hulpverlening, zoals we altijd gedaan hebben.
Het VVDO-bestuur